دانلود نت پیانو Naval – Yann tiersen – آموزش پیانو با علی بادی

یان تیرسن را بهتر بشناسیم

23 ژوئن 1970 متولد شده در برست، فینیستر، برتن، فرانسه Yann Tiersen (زاده ۲۳ ژوئن ۱۹۷۰ در برست، بریتانی، فرانسه) یک موسیقی‌دان و آهنگساز فرانسوی است. حرفه موسیقی او بین آلبوم های استودیویی، همکاری ها و موسیقی متن فیلم تقسیم شده است. موسیقی او شامل انواع مختلفی از سازها است. در درجه اول گیتار، پیانو، سینت سایزر یا ویولن همراه با سازهایی مانند ملودیکا، زیلوفون، پیانو اسباب بازی، هارپسیکورد، آکاردئون و کیبورد. تیرسن از زمانی که می توانست روی دو پا بایستد، زیبایی شناسی موسیقی خود را تقویت کرده است. او یادگیری پیانو را در سن چهار سالگی آغاز کرد، ویولن را در سن شش سالگی شروع کرد و آموزش کلاسیک را در آکادمی های موسیقی در رن، نانت و بولون دریافت کرد. سپس در 13 سالگی تصمیم گرفت سرنوشت خود را تغییر دهد، ویولن خود را تکه تکه کرد، یک گیتار خرید و یک گروه راک تشکیل داد. یان تیرسن با هنرمندان آوازی مانند کلر پیچت (“Le phare” و “Rue des cascades”)، الیزابت فریزر (“Les retrouvailles”) و شانون رایت (“یان تیرسن و شانون رایت”) همکاری کرده است. از دیگر نوازندگانی که او با آنها کار کرده است می توان به کمدی الهی، نوآر دزیر، دومینیک آ.، فرانسوا بروت، Les Têtes Raides، راهب متاهل و سیج فرانسیس اشاره کرد.

تیرسن از جشنواره سالانه Transmusicales در شهر رن تحصیلات موسیقی دریافت کرد و نمایش هایی مانند Nirvana، Einstürzende Neubaten، Nick Cave و The Bad Seeds، The Cramps، تلویزیون و Suicide را دید. وقتی گروهش چند سال بعد از هم پاشید، به جای شکار چند نوازنده جدید، یک میز میکس ارزان قیمت، یک قرقره هشت آهنگی خرید و شروع به ضبط تک‌نوازی موسیقی با سینت، سمپلر و دستگاه درام کرد. ضبط های قدیمی در جستجوی حلقه ها و تارهای ارکستر برای غارت. با این حال، همانطور که معلوم شد، کلید رویکرد جدید او در گذشته خودش نهفته است. “یک روز به این فکر کردم که به جای اینکه روزها را صرف تحقیق و گوش دادن به آهنگ های مختلف کنم تا نزدیک ترین صدای چیزی را که در ذهن دارم پیدا کنم، چرا این ویولن لعنتی را تعمیر نکنم و از آن استفاده نکنم؟” در طول تابستان 1993، تیرسن در آپارتمان خود ماند و به تنهایی با گیتار، ویولن و آکاردئون موسیقی ضبط کرد، نه با کانن کلاسیک، بلکه با شهود و دیدگاه خود از “آنارشی موسیقی” هدایت می شد. تا پایان تابستان 1993، تیرسن بیش از 40 قطعه را ضبط کرده بود که بخش عمده ای از دو آلبوم اول او را تشکیل می دادند. La Valse Des Monstres در سال 1995، با الهام از Freaks تاد براونینگ و The Damask Drum اثر یوکیو میشیما، دومین آلبومی بود که توسط لیبل Ici, d’ailleurs مبتنی بر نانسی منتشر شد. شش ماه بعد توسط Rue Des Cascades، مجموعه ای از قطعات کوتاه ضبط شده با پیانو اسباب بازی، هارپسیکورد، ویولن، آکاردئون و ماندولین دنبال شد. شش سال بعد، زمانی که چندین آهنگ، به همراه چند قطعه اصلی تیرسن، در موسیقی متن فیلم آملی (2001) ژان پیر ژونه استفاده می‌شد، این آلبوم مخاطبان بسیار بیشتری پیدا کرد.