طرز نشستن پشت پیانو

توجه به نحوه قرار گرفتن نوازنده پشت پیانو و وضعیت مناسب اندامها برای داشتن اجرایی راحت و در عین حال جلوگیری از بروز ضایعات جسمی و حرکتی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. بر اساس نظر مدرسین، نکات مورد نظر در این خصوص عبارتند از :

• ارتفاع صندلی : ارتفاع صندلی پیانو بایستی به گونه ای تنظیم شود که وقتی هنرجو بر روی آن نشسته است ساعدها هم ارتفاع و یا کمی بالاتر از کلاویه های پیانو قرار گیرد. در صورتیکه صندلی پیانو فاقد جک بالا برنده باشد می توان از فرش یا موکت ضخیم با ابعاد مناسب برای بالا بردن ارتفاع هنرجو استفاده نمود. استفاده از بالش به دلیل نرمی آن توصیه نمی شود.
• تنظیم فاصله از پیانو : برای تعیین فاصله مناسب تا پیانو از روش فابر و فابر  استفاده میکنیم. بدین ترتیب که دستها را مشت کرده و به صورت مستقیم به سمت پیانو دراز میکنیم تا مشت ما درب کلاویه‌های پیانو را ( در حالت باز ) لمس کند. در این وضعیت ما مناسب ترین فاصله را از پیانو خواهیم داشت .

• هنرجو باید صاف نشسته و کمر او راست باشد. سر و گردن به صورت راست و مستقیم و در راستای ستون فقرات قرار می گیرد. برای دسترسی به اطلاعات جامعتر در خصوص ساختار ستون فقرات در بدن و ارتباط آن با وضعیت سر و گردن و همچنین اطلاعات جامع در خصوص نحوه عملکرد استخوان ها در نوازندگی  پیانو می توانید به کتاب” آنچه که هر پیانیستی باید درباره بدن بداند”  نوشته گری و مایلز مراجعه نمائید.
• برای اینکه هنرجو بتواند به درستی و به صورت راست بنشیند لازم است تا پاهای او به به طور کامل بر روی زمین قرار بگیرد. در این حالت نقطه اتکای اصلی بدن بر روی پا و نقطه اتکای ثانویه بر روی استخوان نشیمنگاهی قرار دارد. در صورتی که پای هنر جو بر روی زمین قرار نگیرد نقطه اتکای اصلی بدن بر روی استخوانهای نشیمنگاهی قرار گرفته و کار نوازندگی را دشوار میکند. در این حالت بایستی از یک چهارپایه کوچک و یا ابزارهای افزایش ارتفاع پدال استفاده کنیم تا هنرجو بتواند پای خود را به صورت ثابت و محکم بر روی آن قرار دهد.