چالش اجرا در حضور جمع – بخش دوم

برگزیده ای از کتاب فن نواختن پیانو

بخش دوم

نوازنده خود را در روی صحنه به صورت متفاوتی حس می‌کند زیرا تحت تأثیر تعدادی از عوامل همچون تغییرات فیزیکی ، فیزیولوژیکی و روانی است . واضح ترین آنها تغییر آهنگ ضربان قلب،  تعریق ، روند سوخت و ساز بدن و واکنش هاست .  کارکرده سیستم غدد ، جریان تفکر خودآگاه و ناخودآگاه ،   عوامل بازدارنده ،  اعمال خود جوش و فی البداهه نیز تحت تاثیر قرار می گیرند . اغلب ما دچار اضطراب ،  هیجان ، ترس و حتی وحشت می شویم . ظاهراً چیزی بیش از یک درماندگی معمولی است  . اینطور نیست ؟

حتی اگر اجرا در حضور جمع به این بدی ها هم نباشد ،  کشف علل ظهور این نشانه ها ، ارزش دارد . واضح است  که افزایش آهنگ تنفس و ضربان قلب و در لحظات نادری کاهش آنها ، احساس ما از زمان و تندا را متاثر می سازد .  سرعت و احساس زمان ، رابطه نزدیکی با آهنگ عادی ضربان قلب دارند . معمولاً اگر واحد ضرب یک قطعه کندتر از سرعت ضربان قلب ما باشد آن قطعه به نظر ما کند جلوه می‌کند و البته عکس این موضوع نیز صادق است . همچنین اگر تندای قطعه ، اندکی کندتر از آهنگ ضربان قلب ما باشد  ، تاثیر آرامش‌بخشی خواهد داشت و اگر تندتر باشد، اثر آن تعریف کننده خواهد بود . وقتی روی صحنه هستیم،  احتمالاً ضربان قلب ما سریع تر خواهد بود .  آیا این تغییر، در احساس ما از زمان و سرعت اجرای قطعه ،  اثر خواهد گذاشت ؟

مسلما همینطور است . اولویت نخست اجرا در صحنه ، برقراری تندای مناسب نواختن است.  تندایی که ما در اتاق تمرین و زمانی که سرعت ضربان قلب ما عادی بود داشتیم ،  روی صحنه این تندا  ممکن است کند به نظر بیاید . به همین دلیل تندایی که روی صحنه صحیح به نظر می رسد ، ممکن است در واقع خیلی تند باشد . خوشبختانه اگر یاد گرفته باشیم که به دقت گوش کنیم ،  می توانیم خود را با آهنگ تند شده ،  فرآیندهای فیزیکی مان را تطبیق بدهیم و در قطعاتی که می نوازیم تندای مناسب را حفظ کنیم .  به خاطر داشته باشید که آنچه مهم است چیزی است که می شنوید و نه چیزی که احساس می کنید . با  کسب تجربه ، اختلاف بین این دو از بین خواهد رفت . اگر هم جزو گروه اقلیت ای هستید که در اثر فشار ضربان قلبتان کندتر می‌شود ،  باز به دقت گوش کنید و تنظیم لازم را انجام دهید . ادامه دارد …