دانلود نت پیانو Aram Khachaturian – Sonatina

سونات اصطلاحی است که در تاریخ موسیقی با معانی متفاوتی به‌کاررفته است. ریشه‌ی لغوی آن به واژه‌ی ایتالیایی Sounare به معنای «صدا» بازمی‌گردد. برای رفع ابهام در استفاده از آن باید به دوره‌ی تاریخی و زمینه‌ بحث توجه کرد. مثلاً در دوره‌ی باروک سونات ژانری از موسیقی بوده است که در برابر کانتات قرار داشته است. کانتات موسیقی نوشته‌شده برای گروهی آوازخوان و سونات موسیقی سازی این دوره بوده است. در زمان حیات آرکانجلو کورلی(1653-1713) دو نوع سونات رایج بود. در دیکشنری موسیقی سباستین دبوسار، چاپ‌شده در سال 1710، سونات کیزا (The Sonata da chiesa) و سونات دکامرا (The Sonata da camera) به‌تفصیل شرح داده‌شده است.سونات کیزا یادگاری از دوران باروک به شمار می‌رود که برای یک یا چند ویولن با همراهی باس نوشته می‌شده است. قطعه با مقدمه‌ای کند آغاز می‌شده که در پی آن آلگرو با استایل فوگ نوشته می‌شده است. سپس موومان آوازی(Cantabile) و بعد از موومان فینال. کورلی یکی از آهنگسازان برجسته‌ی این ژانر بود. سمفونی‌هایی که در قالب سونات کیزا نوشته می‌شدند در مراسم مذهبی به اجرا درمی‌آمدند ولی سونات کیزا، نوعی موسیقی مذهبی به شمار نمی‌رفت.می‌توان گفت که فرم سونات مهم ترین فرم موسیقای در دوران کلاسیک است. این فرم همچنین فرم سونات آلگرو و یا فرم مومان اول نامیده می‌شود به این دلیل که معمولاً این فرم در موومان اول یک سونات کامل استفاده می‌شود و موومان اول معمولا با سرعت آلگرو اجرا می شود. فرم سونات  فرمی سازی ست. ساختار فرم سونات شامل سه بخش اصلی است: ارائه تم ها (exposition)، بسط و گسترش(development)، و ارائه مجدد تم‌ها(recapitulation)