آموزش پیانو – جلسه اول

مقدمه

در این مجموعه با آموزش پیانو کلاسیک در کنار شما هنردوستان عزیز هستم . آموزه‌های این بخش می‌تواند برای همه عزیزانی که علاقه مند به سبک های غیر از پیانو کلاسیک هستند هم مفید واقع شود  . همچنین برای همه عزیزانی که هدفشان فراگیری مباحث علمی موسیقی مثل آهنگسازی و هارمونی هست نیز توصیه میشود . مباحث آموزشی این مجموعه به گونه‌ای برای شما عزیزان انتخاب و گردآوری شده که در کوتاه‌ترین زمان  ، بهترین کیفیت و بهترین بازدهی به وجود بیاد .  در این مجموعه از کتاب ها و متدهای مختلفی استفاده شده از قبیل  نیکولایف ، قدم به قدم آموزش پیانو با فرید عمران ، اشمیت (( برای تقویت انگشتان )) و کتاب میکرو کاسموس اثر بلا بارتوک ‌، چرنی و …..  . البته از تمامی تمرین ها به ترتیب پشت سر هم استفاده نشده و تمرین‌ها به گونه‌ای از هر کتاب و از هر مکتبی انتخاب شده اند . همچنین سعی میشود  ، تمام نتهای تمریناتی که اجرا می‌شود ، همزمان برای شما عزیزان روی صفحه به نمایش در می آید .

شناخت کلی از ساز پیانو

سازهای کلاویه ای ، همواره در طول تاریخ مورد توجه اهنگسازان قرار داشتند . از قرن ۱۷ تا دوره معاصر و سازهای کلاویه‌ای همچنان در حال تغییر و تکمیل شدن بودند . آنچه که پیانوی امروزی را میسازد در واقع تکمیل شده چمبالو های قدیم هست . سازهای کلاویه‌ای در قدیم با مکانیسم زخمی کار می‌کردند و چمبالو توسط کریستوفری به گونه‌ای تکمیل شد که توانایی اجرا و بیان ظریف‌تری را از موسیقی داشته باشد . و همچنین قابلیت اجرای فورته تا پیانو را داشته باشه . به همین دلیل به این ساز پیانو فورته هم گفته میشود . از قابلیت‌های ساز پیانو می توان به این موارد اشاره کنیم ؛ رنگ صوتی منحصر به فرد این ساز توانایی اجرای آن در فضای خانگی و یا رسیتالها به صورت سلو یا آکوپپانیمان به گونه‌ای که این ساز می تواند به تنهایی یک رسیتال یا یک کنسرت را در بر بگیرد و مخاطب و یا شنونده خودش را داشته باشد . همچنین این ساز قابلیت توانایی ، خواننده یک ساز دیگه و یا تعداد بیشتری از سازها را نیز دارا است از دیگر ویژگی‌هایی که برای ساز پیانو را در نظر گرفت وسعت صوتی این سال‌ها است که همیشه مورد توجه آهنگسازان و نوازنده های چیره دست بوده . وسعت صوتی در بخش باس از نت لا و نت دو در بخش صداهای زیاتر یا سوپرانو ‌ اما این ساز همیشه مورد توجه آهنگسازان قرار داشته . گروهی از آهنگسازان معتقد بودند که آهنگسازی و کمپوزیسیون باید پشت پیانو انجام بشه . مثل استراوینسکی ، فرانس لیست ، شوپن و …… به همین دلیل امروز در بسیاری از آکادمی ها و مدارس معتبر موسیقی ، ساز پیانو به عنوان یک ساز اجباری در کنار ساز تخصصی موسیقی دان ها و هنرجویان قرار می گیرد .ضمن این که هر آهنگسازی باید به ساز پیانو تسلط در حد آشنایی با ساز پیانو داشته باشد . این ساز همچنین برای افرادی که به فراگیری هارمونی و ارکستراسیون می‌پردازند بسیار حائز اهمیت است . بعد از این توضیح مقدماتی تقریباً به سرفصل اصلی این جلسه می‌رسیم . از نشستن صحیح پشت ساز ، معرفی اندامهای که با ساز پیانو در واقع در ارتباط هستند ، معرفی قسمت های مختلف دست ، نحوه درست تاچ (( Touch )) و …..

قدم اول ” نشتن روی صندلی “

برای نشستن روی صندلیِ پیانو چند توصیه وجود دارد . اولین مسئله فاصله بین نوازنده و ساز پیانو است.
فاصله نوازنده‌ی پیانو نباید به قدری باشه که نوازنده توانایی اجرا نداشته باشد . یعنی آنقدر نباید نزدیک باشد و آنقدر هم نباید فاصله زیاد باشه تا به سمت باس یا سمت صداهای زیر ، دسترسیِ سریع نداشته باشد .میتوانیم به عنوان یک معیار به این شکل باشد که نوازنده موقعی که دستش را بدون زاویه خاصی به سمت پیانو میبرد ، مچ دست و قسمت جلوی دست ، مماس باشد با این قسمت پیانو . این تقریباً فاصله‌ای است که نوازنده نه خیلی به ساز ‌ نزدیک هست و نه خیلی دور. اگر فاصله با ساز ، کم یا خیلی زیاد بود ، توصیه میشود که صندلی پیانو جابجا بشه . نوازنده نباید از کل صندلی پیانو استفاده بکند . به دلیل اینکه هر چقدر به انتهای صندلی میرود ، انتقال وزن و کنترل تمرکز در واقع منتقل میشه به عقب و نوازنده توانایی مانور و اجرای سریعتر روی کلاویه های مختلف به خصوص سمت چپ و راست را نخواهد داشت .

موقعیت پاها

در بخش های ابتدایی که هنوز به پدال چپ احتیاجی نیست و توصیه می‌شود که پای راست ، کنار پدال دمپر یا پدال سمت راست قرار بگیرد و به گونه‌ای باشد که اگر روی پاشنه حرکتی کردیم ، به راحتی بتوانیم پدال را درگیر کنیم و رهایش کنیم و دوباره به همان موقعیت برگردیم . در این سطح توصیه میشود پای چپ عقب‌تر از پای راست و روی نوک پنجه ها قرار بگیرد تا علاوه بر حفظ تعادل ، به توازن بدن هم کمک کند . اما در مقطعی که به استفاده از Soft Pedal میرسیم یا پدال سمت چپ ، بهتره که هر دو پا در کنار پدال ها قرار بگیرد تا به هر زمانی که لازم است ، پدال چپ یا پدال راست یا همزمان با هم ، درگیر شوند و راحت رها شوند .