آموزش پیانو – جلسه دهم

درس نوزدهم

تا این مرحله از آموزش با مفاهیم پایه نواختن (( لگاتو ، نان لگاتو و ترکیب این دو با هم )) آشنا شدیم . در این جلسه ابتدا با معرفی ویژگیِ شدتِ صدا یا (( داینامیک )) آشنا می‌شویم و یاد میگیریم برای نواختن ، بایستی به غیر از مفاهیم پایه به آنها هم توجه کنیم . داینامیک یا نوانس یکی از ویژگی صوت است که به شدتِ صوت نیز معروف است . گاها با کلمات و یا علائمی مثل mf , p , ff , و ….. در پائین نتها برمی‌خوریم. اگر ما حرف p را که مخفف کلمه piano هست بعنوان صدای ملایم در نظر بگیریم و f را مخفف کلمه forte ، بعنوان صدای قوی در نظر بگیریم ؛ بین این دو فاصله صوتی ، فاصله‌ی صوتی mp یا mezzo piano به معنی نیمه ملایم یا mf یا mezzo forte به معنی نیمه قوی هست را داریم . pp مخفف کلمه pianosimo هست که از صدای piano ضعیف تر است . و در نهایت ff را داریم fortesimo که معنی آن قوی تر از forte است .کِرِشِندو به معنی افزایش تدریجی حجم صدا از pianosimo به fortesimo میباشد و دِکِرِشِندو به معنی کاهش تدریجی حجم صدا از fortesimo به pianosimo میباشد . اگر در قطعه‌ای با یکی از این علائم داینامیک برخورد کردیم ، تا زمانی که با داینامیک و یا نوانس بعدی مواجه نشدیم ، داینامیک قبلی حفظ می‌شود. بعنوان مثال در درس نوزدهم ، موسیقی با mf یعنی متزوفورته شروع می‌شود ‌ و نوانس دیگری را مشاهده نمی‌کنیم تا چهار میزان پایانی که با یک دکرشندو بع صدای p ، ختم می‌شود .

درس بیستم

موسیقی با mp شروع می‌شود. انگشت سوم دست راست روی نت می قرار می‌گیرد پایان هر فراز در دست راست ، شروع فراز بعدی در دست چپ میباشد . مراقب لگاتوها و قطع صدا به خاطر نان لگاتوها در انتهای کمان اتصال باشید . نکته بعدی همزمان اجرا کردن نتها در میزان دوم است که قبلا شبیه آن را البته داشتیم اما در این میزان ، می را باید به اندازه سه ضرب نگه داریم . یعنی نت می را نگه میداریم و دست چپ اجرا را ادامه می‌دهد . میزان سوم بر عکس این میزان میباشد.